تنگی کانال نخاعی نوعی عارضه در ستون فقرات است که به دلیل کاهش فضای کانال نخاعی رخ می دهد و سبب بروز درد و اختلال در عملکرد حرکتی فرد می شود.
این وضعیت می تواند به عصب هایی که از طریق ستون فقرات عبور می کنند فشار وارد کند.
درد شدید در کمر ، گزگز ، بی حسی و ضعف عضلانی از مهم ترین علائم تنگی کانال نخاعی هستند.
این بیماری در دو نوع مادرزادی و اکتسابی رخ می دهد ، در نوع مادرزادی قطر کانال نخاعی بطور مادرزادی کم است ، در نوع اکتسابی نیز عواملی همچون آرتروز ستون فقرات و بیرون زدگی دیسک کمر در بروز این عارضه نقش دارند و سبب کاهش فضای داخلی کانال نخاعی می شود.
تنگی کانال نخاعی همچنین ممکن است در ستون مهره های گردنی و یا در ستون مهره های کمری رخ دهد که در ستون مهره های کمری شیوع بیشتری دارد.
این بیماری می تواند بقدری خفیف باشد که نشانه خاصی ایجاد نکرده و بصورت اتفاقی و در تصاویر ام آر آی یا سی تی اسکن تشخیص داده شود و یا ممکن است بقدری علائم در بیمار شدید باشد که سبب بروز درد شدید در ستون مهره ها و انتشار آن به سایر اندام ها شود و حتی فرد را خانه نشین کند. در صورتی که اعصاب نیز درگیر شوند ممکن است بی حسی و ضعف پاها ، گزگز کردن پاها و مشکلات جدی همچون بی اختیاری ادرار و مدفوع نیز رخ دهد.
علائم تنگی کانال نخاعی
- احساس درد در ستون فقرات بسته به اینکه در کدام قسمت مهره ها رخ داده
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست ، بازو ، پا یا پا
- ضعف در دست ، بازو ، پا یا پا
- مشکلات مربوط به راه رفتن و تعادل
- اختلال در عملکرد روده یا مثانه (فوریت ادرار و بی اختیاری)
- تشدید درد با نشست و برخاست و انجام فعالیت ها
- محدود شدن دامنه حرکات ستون فقرات به دلیل وجود درد
دلایل و عوامل خطر
- بیرون زدگی دیسک کمر یکی از مهم ترین عواملی است که به کانال نخاعی فشار وارد کرده و سبب کاهش فضای داحلی آن می شود.
- وجود خارهای استخوانی به دلیل مشکلاتی همچون آرتروز ستون فقرات
- تومورهای نخاعی
- افزایش ضخامت رباط های ستون فقرات
- آسیب دیدگی مهره ها در اثر وارد شدن ضربه به ستون فقرات
- تغییر شکل مادرزادی ستون فقرات مانند اسکولیوز و یک بیماری ژنتیکی موثر بر رشد استخوان و عضله
روش های درمان
درمان تنگی کانال نخاعی نیازمند بررسی و درمان عامل زمینه ای آن است.
برای افرادی که دچار تنگی کانال نخاع هستند ، برای کاهش درد ، معمولاً کم تحرک می شوند. اما این می تواند منجر به ضعف عضلانی شود ، که می تواند منجر به درد بیشتر شود. یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که ممکن است به شما کمک کنند:
- قدرت و مقاومت خود را تقویت کنید
- انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات خود را حفظ کنید
- تعادل خود را بهبود ببخشید
برای تسکین درد و ناراحتی بیمار استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی همچون ایبوپروفن و ناپروکسن توصیه می شود ، در صورت درد شدید ممکن است تزریق داروهای کورتونی توسط پزشک توصیه شود.
جراحی نیز در صورت عدم بهبودی شرایط بیمار با روش های غیرجراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام خواهد گرفت.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی ستون فقرات – فیزیوتراپی دیسک کمر – فیزیوتراپی کمر درد – درمان تنگی کانال نخاعی
